Aubin de Sezanne

Edition: Hans Spanke. Eine altfranzösische Liedersammlung, der anonyme Teil der Liederhandschriften KNPX. Rom. Bibl. XXII. Halle: 1925. p. 196.


R468: fol. 222vo
.xxv.

image du manuscrit

    1. Flors ne verdure de prez
      Ne chant d’oisiaus ne m’agree
      Por ce que j’ai tant été
      [F]ors de ma doce contree.
      Sache bien la demoree,
           Com n’i ot fausé.
      Ainz est de fin cuer amee,
           Qar do cuer me muet,
      E puis q'amer la m'estuet,
      Nus conforz valoir n’i puet.

    2. J'oï chascun dire et conter
      Qu'il veaut bien q'amors l’ocient.
      Hunc ne me vint en punsé
      Qe morir n’en ve a mie.
      Ainz ain meauz, que que nus die,
            Vivre et bien amer
      Et servir ma doce amie,
            Qar do cuer me muet,

    3. S'unques a nul home né
      Fu joie d’amors doblee
      Por trop loiaument amer,
      Diux! ou est la moie alee?
      Certes que je l’ai amee
           De tel volenté
      Com ne pot etre trovee,
           Qar do cuer me muet,

[Suivi d'un blanc]

retour à l'index


haut de page